Find in Page
Print
Print
Close
Close
:: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 9 เทวดามิจฉาทิฏฐิกลับใจ

                                    ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๙ 
ทำนอง : ลาวเจ้าซู

    ขณะฟังธรรมจากพระอาจารย์มั่น บุรุษผู้นั้นยืนตัวแข็งเหมือนแรงไม่มี
ยืนนิ่งงันปานว่า ประหนึ่งตุ๊กตาที่ไร้ชีวี
พอท่านแสดงธรรมจบพลันไหวหวั่นฤดี ตะบองแบกหวังราวีทิ้งทันทีโดยไว
-ดนตรี-
ร่างสูงใหญ่ที่ได้เห็น เนรมิตเป็นสุภาพบุรุษทันใด
เป็นพุทธมามกะเร็วไว เปลี่ยนภาพไปได้อย่างแยบยล
เคยดุร้ายกลายเป็นนิ่มนวลอ่อนโยน ดั่งเช่นบุคคลสำนึกในบาปกลับใจ
หวนทบทวนเห็นโทษทัณฑ์ นั่งลงกราบกรานพระอาจารย์มั่นทันใด
แสดงอาการเคารพอาจารย์ด้วยจริงใจ พร้อมขอโทษโปรดอภัยที่พลั้งผิดไปไม่ทันตรอง
-ดนตรี-  แล้วเปลี่ยนเป็นทำนอง --แต่งเอง
เขาเปิดใจถวายกราบเรียนท่านว่า ทั่วทั้งถิ่นไพรพนาเขาเองเป็นผู้ปกครอง
เขามีอำนาจใหญ่กว่าใครทั้งผอง ใครมาไม่ดีทำไม่ดีมัวหมอง
เขาจำเป็นต้อง ไล่ล่าไม่ปรานี
แต่แสงสว่างที่ฉายมาจากท่าน ให้รู้สึกอัศจรรย์ทั้งกายไหวหวั่นเต็มที
แต่เท่าที่ทำแสดงท่าราวี เพราะความเคยชินในอำนาจที่เคยมี
ทั้งที่รู้ตัวดี กลัวท่านหนักหนามิกล้าจะทำ
-ดนตรี-

                                  -พูด-  บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๙
เขากราบเรียนพระอาจารย์มั่นว่า
ผีร่างยักษ์: กระผมรู้สึกแปลกใจและสะดุ้งกลัวท่านแต่เริ่มแรกที่มองเห็นแสงสว่างที่แปลกและอัศจรรย์มาก
ที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน พุ่งจากองค์ท่านมากระทบตัวผม ทำให้อ่อนไปหมดแทบไม่อาจแสดง
อาการอย่างใดออกมาได้ อวัยวะทุกส่วนตลอดจนจิตใจอ่อนเพลียไปตามๆ กันไม่อาจทำอะไรได้
ด้วยพลการ เพราะมันอ่อนและนิ่มไปด้วยความซาบซึ้งจับใจในความสว่างนั้น ทั้งๆ ที่ไม่ทราบว่า
นั่นคืออะไรเพราะไม่เคยพบเห็น  เท่าที่แสดงกิริยาคำรามว่าจะทุบตีและฆ่านั้น มิได้ออกมาจากใจ
จริงแม้แต่น้อย แต่แสดงออกมาตามความรู้สึกที่เคยฝังใจมานาน ว่าตัวเป็นผู้มีอำนาจในหมู่
อมนุษย์ด้วยกัน และมีอำนาจในหมู่มนุษย์ที่ไม่มีศีลธรรม ชอบรักบาปหาบความชั่วประจำนิสัย
อำนาจนี้จะทำอะไรให้ใครเมื่อใดก็ได้ตามต้องการ โดยปราศจากการต้านทานและขัดขวาง แต่เท่า
ที่แสดงอาการดุร้ายต่อท่านนั้น แสดงออกพอไม่ให้เสียลวดลายของผู้เคยมีอำนาจ ทั้งๆ ที่กลัวและ
ใจอ่อนทำไม่ลงและมิได้ปลงใจว่าจะทำ  หากกรรมอันไม่งามใดๆ อันเป็นสิ่งน่าเกลียดในวงนัก
ปราชญ์ที่แสดงต่อท่านในวันนี้ ขอได้เมตตาอโหสิกรรมแก่กรรมนั้นๆ ให้กระผมด้วย อย่าต้องให้รับ
บาปหาบทุกข์ต่อไปเลย เพราะเท่าที่เป็นอยู่เวลานี้ก็มีทุกข์อย่างพอตัวอยู่แล้ว ยิ่งจะเพิ่มทุกข์ให้มาก
กว่านี้ ก็คงเหลือกำลังที่จะทนต่อไปไหว
 


Copyright © 2002 - 2003 วัดป่าบ้านตาด ต. บ้านตาด อ. เมือง จ. อุดรธานี 41000
All Rights Reserved.