|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต :: เพลงที่ 5 ออกธุดงค์เร่งภาวนา |
ประวัติหลวงปู่มั่น ตอนที่ ๕ ทำนอง : เสภา เห้อเออ . เมื่อออกพรรษาลาอารามเจ้าอาวาส แรมนิราศมุ่งไปในไพรสณฑ์ แสวงวิเวกหวังวิมุตติแดนหลุดพ้น สู้ลำบนทนลำบากภัยมากมี ธุดงค์เดินเผชิญไปไม่เคยขลาด ตามรอยบาทปราชญ์เหนือแผ่นดินพระชินสีห์ นครพนม-สกลนคร-อุดรธานี หนองคาย-เลย-หล่มสัก มีป่ามากมาย ทั้งหลวงพระบาง-เวียงจันทร์ ย่านท่าแขก ขยับขยายย้ายแยกแปลกหลากหลาย ทั้งขุนเขาเนาพนาป่าเรียงราย เห็นเสือช้างค่างวัวควายไปทั่วแดน -ดนตรี - แล้วเปลี่ยนเป็นทำนอง --สองไม้ อยู่ที่ไหนภาวนาไม่ลาลด ถ้ำ-ป่ากว้าง-หว่างบรรพตกำหนดแผน ไม่อ่อนข้อย่อหย่อนไม่คลอนแคลน ใจเป็นแกนสติตั้งคอยติดตาม จะหนาวร้อนเพียงใดไม่เคยหวั่น เสือช้างร้องคะนองลั่นไม่เคยขาม ชีพถวายใจสู้บูชาธรรม หวังชัยนำข้ามห้วงแห่งวัฏวน พอเช้ามาครองผ้าออกบิณฑบาต สำรวมกายไม่ประมาทขาดเหตุผล มีสติประคองไว้ในใจตน รูป-เสียง-กลิ่น-รส ปนคอยระวัง ก่อนฉันอาหารหวานคาวเคล้าในบาตร ต้องไม่ขาดพิจารณาทั้งหน้าหลัง ปฏิสังขาโยนิโสปิณฑปาตัง เพื่อหยุดยั้งความอร่อยถอยจากใจ -ดนตรี- เสร็จภัตกิจแห่งสมณเพศ ก็เพียรเฝ้าเผากิเลสให้เหือดหาย แต่งานนี้ยากเย็นดูเข็ญใจ เผลอไม่ได้มันจ้องเอาไฟมาเผาเรา แต่ใจท่านมั่นคงไม่หลงกิเลส คอยสังเกต-กดรำงับไม่อับเฉา สมาธิภาวนาพาบรรเทา เดินจงกรม-อบรมเชาวน์เฝ้าไตร่ตรอง จนกิเลสหลุดหายไปทีละนิด เห็นดวงจิตโดดเด่นไม่เป็นสอง แต่ผาดโผนอยู่ไม่น้อยคอยประคอง อันใดตกบกพร่องต้องขัดเกลา ออกธุดงค์แรกเริ่มแต่เดิมนั่น ไปด้วยกันกับท่านพระอาจารย์เสาร์ เคยจำพรรษาอยู่ด้วยกันนั้นบางคราว ทั้งสองเฝ้าเคารพธรรมที่พร่ำเพียร แม้ภายหลังแยกย้ายไปคนละทิศ ทว่าจิตเคารพธรรมกันไม่เคยเปลี่ยน ต่างมุ่งหมายทลายกิเลสเหตุข้องเวียน ที่ข้องเวียนให้เตียนโล่งปลงจากใจ แม้ชีวันจะบรรลัยไม่อาทรเลย -ดนตรี- -พูด- บรรยาย ประวัติหลวงปู่มั่นตอนที่ ๕ เวลาออกไปเที่ยวธุดงค์ในที่ต่างๆ ในระยะต้นวัยนั้น ท่านมักจะไปกับท่านพระอาจารย์เสาร์ผู้เป็นบุพพาจารย์เสมอ ท่านพระอาจารย์ทั้งสององค์นี้ท่านมีความเคารพในคุณธรรมของกันและกันอย่างมาก แม้ความรู้ภายในจะมีแตกต่างกันบ้างตามนิสัย แต่ชอบไปด้วยกัน อยู่ด้วยกัน ทั้งในและนอกพรรษา จิตของท่านพระอาจารย์เสาร์เป็นไปอย่างเรียบๆ สงบเย็นโดยสม่ำเสมอ นับแต่ขั้นเริ่มแรกจนถึงสุดท้ายปลายแดนแห่งปฏิปทาของท่าน ไม่ค่อยล่อแหลมต่ออันตรายและไม่ค่อยมีอุบายต่างๆ และความรู้แปลกๆ เหมือนจิตของท่านพระอาจารย์มั่น เพราะฉะนั้นเวลาเกิดข้อข้องใจติดขัดขึ้นมาในจิต ท่านพระอาจารย์มั่นไปกราบเรียนถามท่าน ท่านพระอาจารย์เสาร์ก็ตอบว่า อ.เสาร์: ผมไม่เคยเป็นอย่างท่าน เพราะจิตท่านเป็นจิตที่โลดโผนมาก รู้อะไรขึ้นมาแต่ละครั้งมันไม่พอดีเลย เดี๋ยวจะเหาะขึ้นฟ้าบ้าง เดี๋ยวจะดำดินไปใต้พื้นพิภพบ้าง เดี๋ยวจะดำน้ำลงไปใต้มหาสมุทรบ้าง เดี๋ยวจะโดดขึ้นไปเดินจงกรมอยู่บนอากาศบ้าง ใครจะไปตามแก้ทัน ขอให้ท่านใช้ความพิจารณาและค่อยดำเนินไปอย่างนั้นแหละ แล้วท่านก็ไม่ได้ให้อุบายอะไรอีกพอเป็นหลักยึดเลย ตัวเองต้องมาแก้ตัวเอง ซึ่งกว่าจะผ่านไปได้แต่ละครั้งแทบเอาตัวไม่รอดก็มี |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |