หลวงตาเยี่ยมอาการอาพาธหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก

วันที่ ๒๖ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕

“ใจเป็นบุญ เป็นธรรม อยู่ได้สบายเหนือโลก”

            หลวงตา        :            เป็นยังไงละสบายดีเหรอ คนบุญ ร่างกายมันทรุดโทรมเป็นธรรมดาเหมือนโลก ใจเป็นใจบุญ ใจเป็นธรรม อยู่ได้สบาย เหนือโลกไปตลอดนะ ร่างกายมันเหมือนทั่ว ๆ ไปนั่นแหละ แต่จิตใจนี้ไม่ได้เหมือน จิตใจคนมีบุญ มีธรรม เป็นจิตใจที่กว้างขวางเต็มไปด้วยเมตตา เราก็เป็นสุข บริษัทบริวารได้พบได้เห็นเขากราบไหว้บูชาชื่นตาชื่นใจตลอดไป อย่างหลวงพ่อนี่แหละนะ ผมจึงได้อุตส่าห์มาเยี่ยมผู้ใจบุญ มีวาสนาบุญญาภิสมภารกว้างขวาง ถึงได้มาเยี่ยมนี่แหละ เรื่องร่างกายก็เป็นธรรมดา

แล้วเวลานี้การขบการฉันเป็นยังไง (ฉันได้ครับ) พอฉันได้ก็ฉันไปอย่างงั้นละ เราปฏิบัติธรรม บำเพ็ญธรรม เราอิ่มธรรมในใจ ธรรมในใจไม่บกพร่องสบายไปเลย ร่างกายเป็นธรรมดาทั่ว ๆ ไป มันมีเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นธรรมดา ผมก็เข้ามากรุงเทพฯ นี้นานแล้วนะ มามอบทองคำคราวที่แล้วนี้ ๕๐๐ กิโล แล้วดอลลาร์ ๓๐๐,๐๐๐ ดอลล์ ที่ได้มอบเข้าคลังหลวงวันที่ ๑๐ ที่ธนาคารแห่งชาติไทย แล้วต่อไปนี้ก็จะเร่งทองคำให้ได้น้ำหนัก ๑๐ ตัน จะสมชื่อสมนามว่าพี่น้องชาวไทยเรารักชาติ ช่วยชาติ ในเวลาบกพร่องขาดเขินอย่างนี้เอาเต็มเม็ดเต็มหน่วย ให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน ดอลลาร์ก็ว่าไม่ต่ำกว่า ๑๐ ล้านแหละ

เวลานี้ดอลลาร์ก็ได้ ๗ ล้านกว่าแล้ว ทองคำได้ ๕ ตันกับ ๕๕๙ กิโลครึ่งแล้วเวลานี้ นี่มอบเข้าคลังหลวงเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนั้นก็จะพยายามต่อไปอีกให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน แล้วเป็นที่เชิดชูเกียรติยศชื่อเสียงฐานะของเมืองไทยเราให้มีความอบอุ่นทั่วหน้ากันทั้งประเทศ พอทองคำถึง ๑๐ ตันแล้ว ผมก็ลาเหมือนกัน เวลานี้ผมตะเกียกตะกายเพื่อพี่น้องชาวไทยให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน เป็นเครื่องประกาศความศักดิ์ศรีดีงามแห่งชาติไทยของเราในเวลาช่วยชาติคราวนี้ จึงขอให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน ได้อันนี้แล้วอบอุ่นทั่วประเทศไทยเราเลย ผมก็ตายใจ สบายใจ หายห่วงทุกอย่าง

เวลานี้ผมตะเกียกตะกายเต็มที่เหมือนกัน อุตส่าห์พยายาม ร่างกายทรุดโทรมก็ทรุดโทรมไป แต่จิตใจที่มีเมตตานี้ก็บืนไปตามเรื่องเพื่อพี่น้องชาวไทยเรา เมื่อสมเหตุสมผล คือถึงจุดหมายปลายทางได้แก่ ได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันก็เป็นอันว่าเลิก เออ พยุงท่านขึ้น ท่านก็หูดีอยู่เหรอ (พระ : หูดีครับ) ผมพูดอย่างนี้ท่านได้ยินชัดเจนอยู่นะ (พระ : ได้ยินครับ) อ๋อ ไม่เป็นไรละถ้าอย่างงั้น เออนี่ ดอกไม้มาวางที่นี่ การบูชาบุญ บูชาคุณของท่านผู้มีธรรม หนาแน่นมั่นคง ใจบุญ นี่บรรดาลูกศิษย์ลูกหาเขามาบูชาคุณของหลวงพ่อเรานี่นะ นี่คือน้ำใจของบรรดาลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย เขามาบูชาคุณท่านผู้มีใจอันกว้างขวางด้วยเมตตา นี่คือน้ำใจพี่น้องทั้งหลาย

คิดถึงอยู่ ผมก็ชื่นใจได้มาเยี่ยมสมมักสมหมายที่ตั้งใจอยากจะมานะ พอดีได้โอกาส วันนี้ว่างวันเดียวพอดีเลย นอกจากนั้นจะไม่ว่างตลอดวันกลับ วันนี้ว่างจึงต้องหาโอกาสมาให้ได้ (น้ำมาถวายหลวงตาค่ะ) อย่าเอามาให้หลวงตาฉัน หลวงตาไม่ฉัน หลวงตามาคุยกับผู้ใจบุญต่างหาก อันนี้ไม่มีน้ำหนักเท่าคนใจบุญ เรามาเยี่ยมหลวงตาผู้ใจบุญกว้างขวาง เวลานี้จึงอย่าเอามายุ่ง เราต้องการพบปะสนทนากันซึ่งเป็นเวลามหามงคลอย่างยิ่งในท่านนี้ เวลานี้การหลับการนอนก็สะดวกดีอยู่เหรอ (หลวงพ่อสังวาลย์ : ดี) เออสะดวกดีนะ

ร่างกายนี่มันเป็นเครื่องมือสร้างบารมีคุณงามความดีทั้งหลาย นี้คือเครื่องมือ แล้วมันก็ชำรุดไปอย่างนี้แหละ ชำรุด ๆ ไป ใจของเราก็ได้อาศัยสิ่งเหล่านี้แหละ ทำประโยชน์ให้แก่ใจของเราด้วย ให้แก่โลกทั้งหลายด้วย อันนี้เรื่องสังขารร่างกายมันเป็นธรรมดาของมัน ขอให้หลวงพ่ออยู่เป็นสุข ๆ เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรแก่ลูกแก่หลานไปเป็นเวลานาน ๆ นะ ให้อยู่ผาสุกเย็นใจนะ ท่านผู้ใจบุญนะ ให้ท่านพักสบายท่าน ได้มาเยี่ยมเราก็ชื่นใจ (หลวงพ่อสังวาลย์ : สาธุ ๆ )

อ่านและฟังธรรมเทศนาของหลวงตา วันต่อวัน ได้ที่

www.Luangta.com or www.Luangta.or.th