สงวนธรรม
วันที่ 20 มิถุนายน 2537
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส    วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่  ๒๐  มิถุนายน  พุทธศักราช  ๒๕๓๘

สงวนธรรม

 

          วัดป่าทำหรู ๆ  หรา ๆ  ดูไม่ได้นะ  มันไม่ได้เข้ากับเกณฑ์กับแบบพระพุทธเจ้า  นั่นซีที่ว่าดูไม่ได้น่ะ  คือ ดูใส่แบบแผนตำรับตำรานั่นเอง  อะไรจะหรูหรายิ่งกว่าวัดทุกวันนี้  กุฏิกี่ชั้น  อะไรหรูหราชาวบ้านสู้ไม่ได้เลยเวลานี้  แต่หัวใจเป็นนรกอยู่ในนั้นไม่ได้สนใจ  ทำก็ทำอย่างนั้นแหละ  โบสถ์นี่สร้างสดสวยงดงาม  เข้าไปข้างในเสืออยู่นั้น  ๑๐  ตัวก็มองไม่เห็นเพราะมันรถ  เสือ      เข้าไปแอบซ่อนนอนอยู่ในนั้น  ๑๐  ตัวก็ไม่เห็น  ไม่ได้   ทำความสะอาดนะ  หรูหราข้างนอกเฉย ๆ  เปิดประตู     เข้าไปดูข้างในซีดูได้ไหมล่ะ  พระพุทธเจ้าท่านเปิดข้าง  ในออกโล่งหมดเลย  วิชาเปิดข้างในท่านสอนมาหมด แล้วนี่นะ  ใครจะไปเฉลียวฉลาดยิ่งกว่าพระพุทธเจ้า

            เดี๋ยวนี้จัดไหนไม่ว่าในเมืองไทยนอกเมืองไทยหรูหราชาวบ้านสู้ไม่ได้  แต่หัวใจนั่นซีไม่มองดูเลย  ฟัง

แต่ว่าไม่มองดูเลยจะเอาอะไรมาสวยมางาม  ประดับตกแต่งดูแต่ภายนอกหลอกตากันไปเหมือนโลกเขานั่นศาสนากลายเป็นโลกเป็นอย่างนั้นแหละ  ใครเห็น   โห      วัดนี้สวยนะงามนะ  พระเณรเหมือนขี้ไม่เห็นว่า

            สมัยปัจจุบันนี้ก็พ่อแม่ครูจารย์มั่นอยู่กระต๊อบ  ทั้งนั้นนะ  กระต๊อบเล็ก ๆ  พระอยู่เป็นร้านเป็นกระต๊อบท่านไม่ให้สร้าง  ชอบแต่ภาวนาอย่างเดียว  นั่นละแบบตำรับตำราเป็นอย่างนั้น  ไปอยู่ไหนก็เหมือนกัน  มาอยู่หนองผือนี้ก็กั้นห้องศาลาอยู่  อยู่บ้านโคกกั้นห้องศาลา  อยู่  บ้านนามนก็อยู่กุฏิหลังหนึ่ง   คือเขาปลูกไว้แต่ก่อนนั่นแหละท่านก็ไปอยู่หลังนั้น  มีแต่กั้นห้อง ๆ  อยู่  ท่านไม่ได้สนใจกับที่อยู่ที่อาศัยเท่าไรนัก  ว่าสวยงามไม่สวยงามหรูหราไม่หรูหรา  ท่านไม่สนใจสิ่งเหล่านั้นยิ่งกว่าธรรม  ท่านไปอยู่ไหนเหมือนกันหมด

            กุฏิหนองผือนี้พวกญาติโยมนะมาขอร้องปลูก  กุฏิให้ท่าน  ปลูกทำไมอยู่นี้ก็อยู่ดีแล้วนี่  นั่นท่านตอบ  เขาไม่ไหวก็เลยไปหาครูบาอาจารย์มาขอร้องอีกทีหนึ่งเช่นท่านอาจารย์ฝั้นบอกพวกญาติโยมมาขอปลูกกุฏิให้ท่านเพื่อเป็นความสะดวก  ท่านนิ่ง ๆ  เฉย ๆ  จึงได้ปลูก

หลังนั้นหลังที่มีอยู่ทุกวันนี้  ไม่ใช่ท่านให้ปลูกเองนะ พวกญาติโยมขอร้องท่านไม่สำเร็จก็ไปเอาท่านอาจารย์ ฝั้นมาขอร้องอีก  ท่านก็เลยนิ่ง  จึงได้ปลูกขึ้นมา

            ท่านอยู่ที่ไหนมีแต่กระต๊อบทั้งนั้น  สืบทราบหมดท่านไปอยู่ที่ไหน ๆ  ท่านไม่เกี่ยวข้องกับการก่อการสร้างภายนอกนะ  แต่เรื่องภายในนี้  โอ้โห  เข้มงวดกวดขันเปรี๊ยะ ๆ  กับหลักธรรมหลักวินัยไม่มีเคลื่อนคลาดเลยอย่างนั้นซิลูกศิษย์ตถาคตต้องอย่างนั้นซิ  เวลาถามเป็นยังไง  ไปอยู่ที่นั่นเป็นยังไง เหมือนพระพุทธเจ้ารับสั่งถามพระสงฆ์ครั้งพุทธกาลนะ  เวลาพระเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้า เป็นยังไงไปอยู่ที่นั่นภาวนาเป็นยังไง  ไปอยู่ในป่านั้นเขาเขานั้นถ้ำนั้นเป็นยังไง  ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องกุฏิอะไรหรู ๆ  หรา ๆ อะไร  นี่พ่อแม่ครูจารย์มั่นก็แบบเดียวกัน  มาท่านจะไม่ถามอย่างอื่นอย่างใดแหละ ท่านจะ  ถามเรื่องภาวนาขึ้นต้นเลยแหละ  เป็นยังไงไปอยู่ที่นั่นภาวนาดีไหม  ท่านเข้มงวดกวดขันมากเรื่องภาวนา        เอาเป็นเนื้อเป็นหนังเป็นจิตเป็นใจจริง ๆ  อะไรมายุ่ง      ไม่ได้เรื่องภาวนา

            สมัยนี้มีใครพูดถึงเรื่องภาวนาบ้างล่ะ  พูดถึง    เรื่องอิฐเรื่องปูนเรื่องหินเรื่องทรายเรื่องเหล็กเรื่องหลาเรื่องเงินเรื่องทองไปอย่างนั้น  ไม่ได้พูดถึงศีลถึงธรรม     นี่นะ  ทุกวันนี้พูดไปอย่างนั้น

            นี่ศพท่านบุญจันทร์พระมาพูดเมื่อเช้านี้กำหนดวันที่    เดือนหน้า  ทีแรกว่าจะเอาวันที่    ตรงกับวัน   คัดเลือกผู้แทนเขาจะยุ่งมากไปก็เลยเลื่อนไป  นี่พอ   เหมาะสมไม่นานนัก  ครูบาอาจารย์องค์ไหนตายดอง   เอาไว้  ดองเอาไว้  หาเงินเข้ากระเป๋า  โห  ทุเรศจริง ๆ  นะดองไว้นั้นละ  กุสลา  ธัมมา  อกุสลา  ธัมมา  อยู่นั้น       ทั้งวันทั้งคืน  ความสงบในวัดไม่มีเลย  ครูบาอาจารย์   องค์ใดตายก็เป็นตลาดเงินขึ้นมา  ความสงบสงัดมีได้        ที่ไหน  สมเหตุสมผลไหมกับศาสดาตรัสไว้สอนไว้