ลิ้นมหาภัย ต้มพี่น้องชาวไทย
วันที่ 18 พฤษภาคม 2543
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๘ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๓

ลิ้นมหาภัย ต้มพี่น้องชาวไทย

(ก่อนจังหัน) ในครัวนี่เราไม่ค่อยได้พูด นาน ๆ พูดทีหนึ่ง มันเลอะเทอะมากต่อมากแล้วนะ พวกโจรพวกมารอยู่ในครัวก็มีแล้วเวลานี้ มันขโมยของกันและกัน มันมาแบบไหนมาขโมย เปรตผีมาจากไหน เข้ามาในวัดในวานึกว่ามาเสาะแสวงหาศีลหาธรรม มันมีแต่เรื่องเปรตเรื่องผีเข้ามากอบโกยนรกอเวจีเผาหัวมันนะเวลานี้น่ะ มาสุ่มสี่สุ่มห้า เวลานี้เต็มไปหมดในครัว มองดูจนจะไม่ได้นะ เข้าไปในครัวดูเลอะเทอะไปหมด ไปดูจนจะดูไม่ได้ ให้ออกหนี อย่าเข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้านะ วัดนี้ไม่ใช่วัดสำเพ็ง มันพิลึกจริง ๆ เวลานี้ เลอะเทอะ

ทางครัวก็เลอะเทอะ ทางวัดนี้ก็เลอะเทอะ พระที่มาอยู่ที่นี่ก็เหมือนกัน มาแบบหาหลักหาเกณฑ์ไม่ได้ เลอะ ๆ เทอะ ๆ แบบเดียวกันกับในครัวนะพระที่มาอยู่ที่นี่ อยากมาก็มา อยากไปก็ไป อยากอยู่ก็อยู่ อยากกินก็กิน ข้อวัตรปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกันในความสามัคคีของพระไม่มีนะ มันเลอะเทอะไปหมดแล้วเวลานี้ พระที่มาสร้างความเลอะเทอะในวัดนี้ก็มากต่อมาก ให้ออกหนีนะพระ มาอยู่ทำไม เกลื่อนกล่นไม่เกิดประโยชน์ เป็นซุงทั้งท่อนให้แบกให้หามตลอดเวลา ในครัวก็เป็นอีกแบบหนึ่ง มีแต่แบบเลอะเทอะทั้งนั้น เราก็ไม่ได้พูด นาน ๆ ถึงพูด มาจากที่ไหน ๆ บ้างก็ไม่รู้ พวกโจรพวกมารขโมยขโจรอะไรเต็มอยู่ในครัวเวลานี้ ขโมยของกันมีเยอะในครัวน่ะ มันมายังไงจึงเป็นอย่างนั้น ในวัดนี้ก็เป็นอีกแบบหนึ่ง เลอะเทอะไปหมด อู๊ย มองดูที่ไหนมองดูไม่ได้นะเวลานี้

เรื่องกิเลสตัณหานี่พิลึกพิลั่น ถือธรรมเป็นข้าศึกศัตรูต่อพวกนี้ละ พวกศัตรูใหญ่มหาภัยใหญ่คือกิเลสตัณหา กองทัพของโลกเราเวลานี้ มันเสกสรรปั้นยอเป็นของดิบของดีไปหมด ธรรมมันถือเป็นข้าศึกเป็นของไม่ดี พูดเป็นธรรมฟังไม่ได้ ฟังซิน่ะ ถ้าพูดเป็นเรื่องของกิเลสนี้ฟังได้ง่ายที่สุดเลย ลิ้นแหลมลิ้นคมปลิ้นปล้อนหลอกลวง ลิ้นของกิเลสเป็นอย่างนั้น ไม่ได้เป็นธรรมเลยนะเวลานี้ มีแต่ลิ้นของกิเลสกลืนตับกลืนปอดกันเรื่อย ๆ ตลบตะแลงหลอกลวงต้มตุ๋นกันทุกแง่ทุกมุม

แม้ที่สุดอย่างการช่วยชาติเวลานี้ก็เหมือนกัน เราฟังเสียงลิ้นต้มพี่น้องชาวไทยให้พากันทราบนะ มันออกรอบรักษาตัวตลอดเวลา เรียกว่าตัวนั้นบริสุทธิ์ รักษาความบริสุทธิ์ ลิ้นนี้มาจากไหนไม่ทราบ เฉพาะอย่างยิ่งว่าเงินหลวงตาไม่แตะ ๆ แล้วเงินส่วนไหนที่แตะที่กลืนมันไม่เห็นบอก อันนี้ที่จุดสำคัญ ประกาศออกมาทีไรเป็นการแก้ตัว ๆ ให้พี่น้องชาวไทยเราได้นอนใจไปกับลิ้นอันนี้ ลิ้นต้มตุ๋น เราไม่ทราบว่าคลังหลวงของเรานี้เหลืออยู่สักกี่สตางค์ก็ไม่รู้ เพราะเงินหลวงตาบัวไปเป็นกำแพงกั้นไว้ว่า เงินหลวงตาบัวไม่แตะ ๆ กำแพงกั้นเอาไว้ไม่ให้คนเข้าไปยุ่ง ส่วนภายในมันกอบมันโกยไปเท่าไรแล้ว ธรรมอดเล็งเข้าไปตรงนั้นไม่ได้นะ นี้พูดเป็นธรรม ลิ้นมันแหลมออกมาอย่างนี้นะ ออกมาประกาศความบริสุทธิ์ของตัวเอง ๆ ซ่อนความสกปรกที่กินตับกินปอดชาวบ้านชาวเมือง หรือจะกินตับกินปอดชาวบ้านชาวเมือง อยู่ในกองใหญ่ ๆ แห่งสมบัติคลังหลวงนั้น มันอดคิดไม่ได้นะ อันนี้ละอันหนึ่ง

เห็นไหมลิ้นมันเป็นอย่างนั้นนะ เวลานี้ลิ้นกำลังเป็นข้าศึกต่อธรรมเป็นอย่างมาก ธรรมประกาศออกตามหลักความจริง แล้วทีนี้กิเลสมันก็ประกาศออกทางความจอมปลอมของมัน ประกาศลั่นว่าบริสุทธิ์ ไม่มีใครจะบริสุทธิ์ยิ่งกว่าพวกสกปรกโสมม พวกเปรตพวกผีนี้เลยเวลานี้ ให้พากันพิจารณาทุกคนนะพี่น้องทั้งหลาย เวลานี้กำลังมันหลอกมันลวง สร้างกำแพงกั้นตัวเองเอาไว้ ข้างในนั้นมันกลืนไปเท่าไรไม่อาจทราบได้นะพี่น้องทั้งหลาย แต่เรื่องธรรมอดคิดไม่ได้ อดคิดในมุมที่มันกอบโกยอยู่ภายในนั้น มันมีเล่ห์มีเหลี่ยมร้อยสันพันคม มีกีดมีกันท่านั้นท่านี้ มีแต่กีดกันเพื่อจะโกยทั้งนั้น อันไหนที่ควรจะออก อันไหนที่ควรจะตกลงกันเรื่องของชาติทั้งชาติ ไม่เห็นเป็นสำคัญยิ่งกว่าเรื่องของพุงมันนะ

เวลานี้กำลังตั้งหน้าตั้งตามากอบมาโกย ยิ่งจวนสิ้นเขตสิ้นแดนเท่าไร ยิ่งพยายามขวนขวายหามาเต็มเหนี่ยวเลย เอามาทุกแบบ อันไหนที่จะเป็นไฟเผาพี่น้องชาวไทยมันโกยเข้ามา ๆ ทับเข้ามา แล้วก็โกยเข้าพุงตัวเองพวกของตัวเองเต็มไปหมด แล้วต่อไปมันจะลุกไปทั้งภาคของตัวเองอีก ไม่ทราบยังไงมันลุกลามไปอย่างนั้น สุดท้ายก็ร้อนกันทั้งประเทศ เพราะความเห็นแก่ตัวเห็นแก่พวกพ้องของตัว แล้วกระจายออกไปเพื่อเห็นแก่ภาคของตัวเข้าไปอีก แล้วประเทศไทยทั้งชาตินี้หมดความหมายแล้วนะเดี๋ยวนี้ สามสี่ประการนี้มันกินเข้าไป เห็นแก่ตัว เห็นแก่พวกพ้องของตัว พวกอื่นเป็นเปรตเป็นผีเป็นสัตว์นรกไปหมด ไม่ใช่พวกพ้องของตัวเองแล้วพวกนี้เป็นข้าศึก แล้วต่อไปมันจะลุกลามไปทั้งภาคนะเวลานี้ มันอดคิดไม่ได้ ธรรมพูดตรง ๆ อย่างนี้แหละ

เรื่องความเป็นมันเป็นได้ ทำไมธรรมพูดตามความเป็นมันเป็นไม่ได้ ให้พี่น้องทั้งหลายคิดนะ เวลานี้ลิ้นกอบโกยกินชาติกินเมืองนี้มันกำลังลุกลาม มันแหลมมันหวานนะ มันกล่อมมาทุกด้าน ให้พากันคิดทุกคน นี่ละความกล่อม ลิ้นของเปรตของผีของสัตว์นรก เวลานี้มันลบหมดแล้วว่านรกไม่ให้มี มันกำลังสร้างสิ่งที่ปิดกันนรกเอาไว้ คือบาปคือกรรม เอาไปปิดกันนรกเอาไว้ มันกำลังสร้างเต็มเนื้อเต็มตัวเต็มก๊กเต็มเหล่าของมัน นี่ละพวกสร้างเครื่องกั้นนรก คือสร้างบาปสร้างกรรมไปกั้นนรก พิจารณาซิพี่น้องทั้งหลาย

ไม่เคยมีพระพุทธเจ้าพระองค์ใดตรัสไว้ว่า ให้สร้างบาปสร้างกรรมไว้ไปกันนรก แล้วตบท้ายลงไปอีกว่านรกไม่มี อย่ากลัวบาปนะ ให้สร้างเอา ให้เห็นพุงของตัวเองเลิศเลอยิ่งกว่าความดีทั้งหลาย เดี๋ยวนี้ความดีเหล่านั้นไม่มี มีความดีที่เฉพาะพุงหลวง ได้มากเท่าไรเป็นของดี ๆ ทั้งนั้นเวลานี้ ให้พากันคิดให้ดี เหล่านี้คือภัยของชาติ มหาภัยของชาติ กำลังเกิดอยู่ในท่ามกลางเมืองหลวงของเรา ชาติไทยของเรา ทั่วประเทศไทยของเรา ให้คิดทุกคน

เราเป็นเจ้าของสมบัติของชาติทุกคน ๆ อย่าปล่อยให้ลิ้นมันมากล่อม ลิ้นนี้มันกล่อมทั้งนั้นแหละ พวกเซ่อ ๆ ซ่า ๆ ก็คือพวกเรานี่ ไม่ทันลิ้นมัน พวกนี้ลิ้นหวานมาก พูดปากหวานทุกอย่าง ออกมาร้อยเล่ห์ร้อยเหลี่ยม มีแต่วิธีกินวิธีกลืนทั้งนั้น มันออกมาทุกแง่ทุกมุมมีแต่วิธีกินวิธีกลืนเต็มอยู่ในปากของมัน โกยออกมาจากพุงมีแต่พุงกินพุงกลืนพุงโกงพุงรีดพุงไถบ้านเมืองให้ฉิบหายไปอย่างนั้น ให้คิดกันให้ดี มันอดพูดไม่ได้

เพราะธรรมเป็นธรรมสอนโลก ต้องสอนไปอย่างนี้ แง่ไหนเป็นที่ไม่แน่ใจของธรรม ธรรมก็บอกไม่แน่ใจ ถ้าทางไหนที่ตายใจได้ก็ตายใจ ก็บอกว่าตายใจ ถูกบอกว่าถูก ผิดบอกว่าผิด จึงเรียกว่าธรรม ธรรมไปกลาง ๆ ธรรมสอนโลกพูดไปอย่างนั้น ศาสดาองค์เอกพาสอนมาอย่างนี้ สาวกของพระพุทธเจ้าสอนกันมาอย่างนี้ เรานำธรรมอันนั้นมาจะสอนไปแบบไหน ถ้าไม่สอนแบบเดียวกันก็ไม่เรียกว่าธรรม คำว่าธรรมจึงเป็นของตายใจได้ พูดตามผิดถูกชั่วดีประการต่าง ๆ เรียกว่าธรรม พากันจำเอา อย่าตายใจนะ

เวลานี้คลังหลวงของเรามันเหลืออยู่สักสตางค์ก็ไม่รู้นะ เงินหลวงตาบัวนี้ถูกกีดถูกกันมาตลอดเวลา เพื่อจะโกยเงินคลังหลวงอันนั้นเอาไป ๆ ให้หมดเสียก่อน แล้วค่อยมาเอาเงินหลวงตาบัวเข้าไปสู่คลังหลวงเพียงสามสตางค์ เงินคลังหลวงซึ่งเป็นหัวใจพี่น้องชาวไทยนั้น มันหมดมันสิ้นไปเท่าไรไม่มีใครคิด กีดกันตลอดเวลาไม่ให้เข้านะ

เงินของชาติแท้ ๆ ที่นำมาเพื่อชาติ ถูกกีดถูกกัน แล้วอะไรเป็นตัวสำคัญ เป็นตัวแกนอยู่ในนั้น เป็นตัวใหญ่โตที่สุด เป็นเจ้าของอันใหญ่โตที่สุด จึงมากีดมากันเอาไว้ ให้พิจารณาในจุดนี้ให้ดี เราไม่ได้แน่ใจนะเงินก้อนนี้น่ะ มันถูกกอบถูกโกยไปไหนจนจะหมดหรือหมดแล้วเราก็ไม่แน่ใจ ความไม่แน่ใจเหล่านี้ละให้พี่น้องทั้งหลายพิจารณา เราพูดด้วยความสงสัย เพราะมันมีวิธีการตลอดเวลา มีกีดมีกัน มีรั้งเวล่ำเวลา มีประวิงเวลาไว้เพื่อจะกอบโกยสมบัตินี้ให้เต็มเหนี่ยว ๆ เสร็จแล้วก็เปิดทางให้ เอ้า ไม่มีกีดกันอะไรละ ทีนี้เงินหลวงตาบัวให้เข้าคลังหลวงได้แล้ว คลังหลวงมันมีเงินเหลืออยู่สักสตางค์ ไม่ใช่มันกลืนมันกินไปหมดแล้วเหรอ นี่เป็นปัญหาใหญ่โตมาก พี่น้องทั้งหลายให้คิด นี่ละธรรมพูดตามธรรม ไม่แน่ใจตรงไหนบอกไม่แน่ใจ ผิดตรงไหนบอกว่าผิด ให้พากันไปคิดทุกคน ๆ

เวลานี้มหาภัยกำลังทำลายชาติบ้านเมืองอยู่ในวงการนั้นแหละไม่ใช่วงไหน บอกวงการเลยเทียว วงการกินการกลืนการรีดการไถ ความสกปรกอยู่ในวงนี้ละเวลานี้ ที่ยุ่งกันอยู่เวลานี้ก็เพราะอันนี้ละเป็นตัวเหตุ ถ้าธรรมดาประชาชนพี่น้องชาวไทยไม่ยุ่งกันนะ ตัวนี้ละตัวพาให้ยุ่งเวลานี้ถึงได้ยุ่ง จนกระทั่งหลวงตาบัวนี้ก็ได้ยุ่งกับพี่น้องทั้งหลาย ไม่ได้หวังเอาอะไรเลยก็ได้ยุ่งอย่างนี้แหละ เพราะตัวยุ่งมันมีอย่างนี้ ให้พากันคิด ไปถามดูซิมันเป็นยังไง มันเหลืออยู่ไหมเงินคลังหลวงน่ะ ดูมีแต่สิ่งแวดล้อม มีแต่กำแพงกั้นตลอดเวลา อุบายวิธีกีดกันนี้มีแต่กีดกัน เพื่อประกาศให้ประชาชนตายใจด้วยลิ้นปากหวาน ไม่แตะ ๆ เงินหลวงตาไม่แตะ ๆ ออกมาตลอด มันอดคิดไม่ได้ตลอด ที่ว่าไม่แตะ ๆ คือประกาศความบริสุทธิ์ของตัว แต่ที่กลืนมันเป็นยังไง มันมีไหม ที่กลืนต่างหากนั่น อันนั้นกลืนอันนั้นต่างหาก อันนี้ไม่แตะ อย่างนี้มันมีไหม ให้พากันพิจารณานะ

คลังหลวงเราไม่ใช่เหลือตั้งแต่คำว่าคลัง ๆ ถ้าคนก็เหลือแต่โครงกระดูก ตับไตมันเอาไปกินหมดแล้วก็ไม่ได้แน่นะ ให้พากันพิจารณาทุกคน นี่ละสอนพี่น้องชาวไทยให้รู้ รักษาสมบัติของตน มันบกพร่องตรงไหนหรือมันโหว่ตรงไหนให้พิจารณานะ นี้เราก็พิจารณาว่า ผู้ร้ายเอาสมบัติไปกินหมดแล้ว จึงมาทำรั้วบ้าน อันนี้มันก็อาจเป็นได้ ที่พูดนี้เหมือนกับว่าโจรมารมหาภัยเอาไปกินหมดแล้วจึงมาทำรั้วบ้าน ประกาศกันว่าหลวงตาบัวตัวโง่ เขาก็จะหัวเราะอย่างนี้เวลานี้นะ

เอาละพอ จะให้พร

(หลังจังหัน) ทำให้อ่อนใจนะการนำพี่น้องทั้งหลายนี้ เพราะเรานำด้วยธรรม โดยธรรมล้วน ๆ อะไรมีกีดมีขวางมากน้อยจะเข้าใจ ๆ ทันที ที่กีดที่ขวางมานั้นมีแต่อันตรายของชาตินะไม่ใช่ธรรมดา มันส่อมันแสดงออกเปิดเผยออกมาเรื่อย ๆ ข้าศึกศัตรูต่อชาติ มันแสดงมาอย่างโจ่งแจ้ง อย่างหน้าด้าน มีหลายแบบหลายฉบับ อย่างที่กล่าวเมื่อสักครู่นี้ จึงได้เตือนตะกี้นี้ให้รีบดูหนา คลังหลวงของเรานั่นน่ะ มีแต่ดาหน้าสู้ข้างหน้า เข้าใจว่ามหาภัยมันสิ้นท่าไม่มีความคิด ไอ้เรื่องความคิดที่มันจะกลืนบ้านกลืนเมืองนี้มันไม่ได้สิ้นท่านะ มันแอบมาข้างหลัง มันอดคิดได้เมื่อไร กฎหมายไม่ให้มันมาเอาไม่ได้ มหาโจรมันไม่ได้ดูกฎหมาย มหาภัยไม่ได้ดูกฎหมาย มันดูแต่สิ่งที่มันจะเอาเท่านั้น มันแอบเข้ามาข้างหลังนี้กลืนไปหมดจะว่าไง พิจารณาซิ เราน่ะวิตกนะ

มันสะดุดอยู่เรื่อย ๆ ออกมาคำไหนมีแต่คำกล่อมประชาชนให้นอนใจตายใจ กล่อมเท่าไรก็ยิ่งเห็นเรื่องของมันลึกลับ ๆ อยู่ในคำกล่อมนั้น มันอดคิดไม่ได้นะเราเป็นผู้นำพี่น้องชาวไทย ให้รีบนะทุกคนให้ตื่นเนื้อตื่นตัว เดี๋ยวจะเหลือแต่โครงกระดูก อยู่ข้างในคลังหลวงมีแต่โครงกระดูก เนื้อหนังมันอาจเอาไปกินแล้วก็ได้เราไม่ได้แน่ใจนะ กล่อมให้คนหลับ ข้างนี้โกยอยู่ข้างหลัง ๆ ดูวิธีการกีดกันต่าง ๆ มันบอกชัดเจน มีกีดมีกันท่านั้นท่านี้ คือเรื่องอุบายของมหาภัยกีดกัน จากนั้นก็ประวิงเวลาไว้ ระยะนั้นจะประชุมอย่างนั้น ระยะนี้จะปรึกษาอันนี้ เช่นอย่างกฤษฎีกานี้มีมานานเท่าไร มันใหญ่โตขนาดไหนประสากฤษฎีกาถ้าจะนำมาพิจารณาเพื่อชาติไทยของเราจริง ๆ อย่างมากจะไม่เลยสามชั่วโมง กฤษฎีกาเอามาวินิจฉัยเพื่อจุดยุติลง เพื่อประโยชน์แก่ชาติไทยของเรา นี้ป่านนี้ทำไมจึงไม่เห็นออกมา

รอให้ฟังนั้น รอให้ฟังนี้ คือให้พี่น้องชาวไทยเพลินฟังไปโน้น ทีนี้มันโกยข้างหลัง ๆ อันนั้นมันไม่ลดละก็ได้ ส่วนนี้หลอกไว้ ๆ ข้างหลังกลืนกัน ๆ อำนาจมืด เข้าใจไหมอำนาจมืด พวกอำนาจมืดมันกุมอำนาจเอาไว้ ๆ เวลากลางวี่กลางวันเปิดเผยนี้ขโมยมันไม่ขโมย ธรรมดาโจรน่ะ มันจะขโมยเวลาเจ้าของเผลอ เช่นมาขนเงินในคลังหลวงนี้ กลางวันแจ้ง ๆ ไม่มาขน แต่กลางคืนมันทำงานเต็มคืนจะว่าไง พิจารณาซิ กุญแจ ๆ ของมหาอำนาจมืด มีกี่ดอกก็เป็นของเขาทั้งหมด พวกเขาทั้งหมด ฟังซิน่ะ

อย่างที่พูดว่าเราว่าเขา ว่าพวกของเรา พวกของเขา ภาคของเรา ภาคของเขา มันจะแยกออกไปละนะ มันจะสร้างความแตกร้าวในชาติไทยของเรา เหล่านี้ไม่ใช่ของดีที่พูดเหล่านี้น่ะ คือสร้างความแตกร้าว สร้างความแตกแยก เราจึงเตือนเอาไว้อย่าให้มีคำว่าอย่างนั้น ภาคไหน ๆ ก็คืออวัยวะของเรา แขนซ้ายแขนขวาแข้งขา อวัยวะประกอบกันเข้าคือประเทศไทย ภาคนั้นภาคนี้ก็เหมือนแขนซ้ายแขนขวาจะแยกไปไหน แล้วยังจะตัดเอาแขนนี้ไปไว้ทางโน้น ตัดเอาขานี้ไปไว้ทางโน้น นี่ละที่ว่าภาค ๆ เพื่อความแตกร้าว มันตัดแข้งตัดขาตัวเองเข้าไป นี่ก็เตือน มันมาด้วยสิ่งเหล่านี้ มาในเรา ในพวกของเรา ต่อไปก็กระจายไปในภาคของเราเท่านั้นซิ กุมอำนาจเอาไว้กดขี่ชาติไทยทั้งชาติไป ด้วยอำนาจแห่งเรา พวกของเรา ภาคของเราไปล่ะซิ ตรงนี้ให้ระวังให้ดี ธรรมนี้ไม่ผิด เราเปิดธรรมะให้รู้

อย่างที่เปิดตะกี้นี้เรื่องคลังหลวงของเรา มีแต่โอ่อ่าอยู่ข้างนอกไม่ได้ดูข้างใน ข้างในมันมามืด ๆ หนา มีแต่พวกอย่างที่ว่า พวกกินพวกกลืนอยู่ด้วยกัน พวกนี้รักษาอำนาจมืดเอาไว้ ๆ ไม่ให้ใครเข้ามาแตะต้อง คนทั้งชาติไม่มีความหมาย มีความหมายแต่เขาและพวกของเขาเท่านั้น จากนั้นก็ภาคของเขาไปอีกแหละเห็นไหมล่ะ นี่ละมันกำลังจะทำลายชาตินะเวลานี้ มันเรื่องเล็กน้อยเมื่อไรสิ่งเหล่านี้ พากันคิดนะ นี้เราพูดโดยธรรม เราไม่ได้เข้าข้างไหนออกข้างไหน ตรงไหนล่อแหลมก็บอกว่าล่อแหลม ตรงไหนจะเป็นอันตรายก็บอกว่าจะเป็นอันตราย เวลานี้มันเป็นอย่างนั้น นี่เราวิตกมากจึงได้เตือนออกมา วิตกมาเป็นลำดับลำดา จับได้เป็นระยะ ๆ ที่สำนวนลิ้นหวาน ๆ ออกมา ออกมาให้ประชาชนเซ่อ ๆ ซ่า ๆ นี้ตายใจกับลิ้นของมัน ทีนี้ผู้จับจับอยู่นี่ดูอยู่นี่จะว่าไง

จึงอดไม่ได้ว่าที่ออกมาประกาศความบริสุทธิ์ของตัวเอง คือเท่ากับมาประกาศความสกปรกโสมมสุดยอดของตัวเองเข้าสู่จุดใหญ่ นั่นมันประกาศเข้าไปตรงนั้น ไม่ได้นอนใจไปตามนี่นะ ให้ระวังให้ดี เรานี้กลัวเหลือเกินกลัวอย่างที่ว่านี่ กลัวเรื่องมืด ๆ มามืด ๆ อำนาจมืดมาไม่มีใครเห็นนะ กลางวี่กลางวันประจบประแจงเป็นเจ้าหน้าที่ราชการงานเมืองเพื่อชาติแผ่นดิน แต่ภายในของมันเพื่อทำลายอยู่ในตัว ๆ ตั้งหน้าตั้งตาจริง ๆ นะสิ่งที่จะทำลายชาติบ้านเมืองอย่างลึกลับ เกาะกัน ๆ ให้แน่นหนาเข้าไป แล้วเป็นระเบิดนิวเคลียร์นิวตรอนออกมาทำลายชาติของเราได้นะสิ่งเหล่านี้ ตายใจได้เหรอ พิจารณาหลายสันหลายคมซิ พิจารณาแง่เดียวไม่ได้นะ

เราที่นำอยู่นี้เราก็วิตกวิจารณ์ เพื่อชาติไทยของเราจึงอุตส่าห์พยายาม เราไม่มีอะไรกับโลกเราบอกแล้ว เราช่วยด้วยความเมตตาล้วน ๆ สิ่งใดบกพร่องตรงไหน ล่อแหลมตรงไหนต่ออันตราย เราก็บอกตรง ๆ ไปตามอรรถตามธรรม เราไม่ได้หาเรื่องแกล้งคนนั้นแกล้งคนนี้ เราไม่มีอย่างนี้ ธรรมไม่มี พูดไปตามความสัตย์ความจริง ใครจะพอมีความรู้สึกบ้างให้พากันไปพิจารณา เขาไม่พิจารณาเขาไม่สนใจในคำพูดของธรรม ในอรรถในธรรมนี้ พวกเรามีอรรถมีธรรมให้สังเกตสอดรู้ไปตามนี้ พิจารณาตามนี้ โทษมันมาแบบไหน วิธีป้องกันรักษาจะป้องกันรักษาแบบไหน นี้เป็นแบบของเรา ไอ้แบบที่เราพูดไปให้เขาฟังเขาไม่ยอมฟังแหละ เพราะเขาถือเป็นศัตรูแล้วเขาจะฟังอะไร แต่สิ่งที่เขาจะเอานั้นเขาไม่สนใจกับใคร เขาจะเอาจุดนั้น ๆ

จำให้ดีเรื่องเหล่านี้จริงจังมากนะ อย่าว่าหลวงตาไม่เตือน เรานำชาติเราไม่ได้นำเพื่อความฉิบหาย เรานำเพื่อความอุ้มชูชาติ ขนาดที่สังขารร่างกายชีวิตจิตใจไม่อำนวย เราก็ตะเกียกตะกายไปทุกแห่งทุกหนเพื่อชาติบ้านเมือง แต่ไม่คาดไม่ฝันนะ หามาเท่าไรหาเข้ามาเท่าไร พอเต็มที่แล้วมันกลืนเอาเลย ๆ อย่างนี้มันฟังได้ไหมชาติไทยของเรา พากันหาทั้งบ้านทั้งเมืองมาได้ ๒ ปีนี้แล้ว ประกาศลั่นโลกการหา แต่การมากอบมาโกยมากลืนกินประชดชาติไทยของเราทั้งชาติ ต่อหน้าต่อตาของคนไทยเรานี้ เราฟังได้ไหม พิจารณาซิเรื่องมันมีอย่างนี้ อุบายวิธีการมันแทรกเข้ามา ๆ อุบายกลืนบ้านกลืนเมืองมีอยู่ในนั้นเสร็จ ในวงราชการ ว่าตรงกลางนี้แหละ ราชการ ราชกิน ราชกลืน ราชกอบโกยอยู่ในนั้นหมด นี่ธรรมฟัดเข้าไปตรงนี้ มันเป็นอยู่ตรงนั้นจะให้ว่าตรงไหน ตาสีตาสาเขาไม่ได้ทำลายชาติบ้านเมืองให้ล่มให้จมได้ แต่พวกนี้ทำได้ ต้องบอกตามจุดของมันนั่นซิจึงเรียกว่าธรรม พูดให้ตรงไปตรงมาอย่างนี้ซิ

ให้รีบด่วนนะ เรื่องจุดใหญ่นี้ให้พากันรีบด่วน พิจารณานะ วงราชการทั้งหลายผู้รักษาชาติบ้านเมืองจริง ๆ ให้จดจ่อจุดนี้ให้มาก ที่ว่าเหล่านี้เราไม่ได้หมายว่าให้คนดีทั้งหลาย เราว่าให้อันตรายต่างหาก เข้าใจไหมล่ะทุกคน คนดีเราชมเชยเรายกย่อง สอนก็สอนเพื่อให้เป็นคนดี แม้เป็นคนชั่วก็ให้กลับตัวเป็นคนดี สอนอย่างนั้นนะ ไม่ได้สอนด้วยความหาเรื่องหาราว คนดีเรายกย่องว่าดี แต่คนชั่วก็เหมือนระเบิดลูกเดียวเท่านั้น ขว้างลงไปนี้หมดไม่มีเหลือ อันตรายมันมาก คนชั่วเพียงคนเดียวมีฤทธิ์มาก เราจึงต้องพูดจุดนี้ จุดอันตรายนี้มากกว่าจุดอื่น ที่ดีแล้วเราก็ไม่พูด ก็ดีอยู่แล้ว ไอ้ที่จะเป็นภัยต่อความดีทั้งหลายคนดีทั้งหลายนั้น เราพูดจุดนั้นต่างหาก

ดูรู้สึกว่ามันหนักเข้าเรื่อย ๆ นะ เรื่องอันตรายต่อชาติของเรานี้ สมบัติเงินทองพี่น้องทั้งหลายหามาแทบเป็นแทบตายทั่วประเทศไทย มันก็เลยกลายเป็นเหยื่อหรือเป็นเชื้อไฟให้ไฟบรรลัยกัลป์นี้เผาหมดได้ไม่สงสัย ให้ระวังให้ดี นี้เป็นภัยมาก ต้องจริงทุกด้านซิ คนชั่วจริง คนดีต้องจริง ไม่จริงไม่ได้ไม่ทันกัน มหาโจรมันจะรุกเข้ามาในบ้าน คนในบ้านต้องสละชีพใส่กัน เขาไม่ได้ว่าเขามีกี่คนนะ สมบัติของเขาเป็นสำคัญต้องต่อสู้กันสุดเหวี่ยง อันนี้ก็เหมือนกัน ชาติไทยของเราเป็นชาติเล็กน้อยเมื่อไร คนไทยทั้งประเทศจะยอมให้พวกโจรพวกมารเข้ามากลืนตับกลืนปอดไปกิน แผ่สองสลึงให้เขากินอย่างนั้นมีอย่างเหรอ พิจารณาให้ดีนะจุดนี้

เรานี่วิตกสมบัติก้อนนี้ วิตกมากนะ กลัวจะถูกกอบถูกโกยไปแล้วด้วยการประวิงเวลาไว้ กีดอันนั้นกันอันนี้ ให้วินิจฉัยใคร่ครวญ ให้พิจารณากัน ตัดสินกัน กว่าจะลงได้ทางนั้นโกยไม่หยุด พอหมดคลังหลวงเรียบร้อยแล้วก็เปิดทางให้ ตกลงกันอย่างนั้นอย่างนี้ละนะ ตกลงเสร็จเรียบร้อยแล้ว เช่น คลังหลวงหลวงตาบัวเวลานี้ ของของสมบัติคนไทยทั้งชาตินี้ก็เข้าในคลังหลวงไม่ได้ เพราะถูกกีดถูกกันไว้ด้วยมหาภัยนี้เองจะเป็นอะไรไป ทีนี้พอสมบัติกองนี้หมดแล้ว กอบโกยไปหมดแล้ว เวล่ำเวลาหรืออุบายวิธีการกีดกันต่าง ๆ นั้นก็จะเปิด เปิดละที่นี่นะ เปิดพอเป็นมารยาทหลอกโลกเขา หลอกโลกผู้โง่เขลาเท่านั้นซิ ส่วนภายในพอเปิดออกแล้วภายในไม่มีอะไรเลย มีแต่โครงกระดูก นั่นให้ระวังจุดนี้ให้ดี

เวลานี้เรากลัวมากที่สุด กลัวอำนาจลึกลับมามืด ๆ ดำ ๆ กลางค่ำกลางคืนขนแต่เงินแต่ทองออกจากคลังหลวง ๆ ไม่รู้นะ เพราะเขาถืออำนาจ พวกมืดนี้มีอำนาจมากเวลานี้ มันกลืนมันกินไปหมด ใครจะทำอย่างไรพิจารณาซิ นี่ละธรรมพูดอย่างตรงไปตรงมา ไม่ตำหนิใคร พูดอย่างตรงไปตรงมาจึงเรียกว่าภาษาธรรม พูดอย่างอื่นไปไม่ได้ ดีบอกว่าดี ชั่วบอกว่าชั่ว ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก จึงเรียกว่าภาษาธรรม ไม่มีลูบหน้าปะจมูก ประจบประแจงเลียแข้งเลียขาเหมือนหมาอย่างนั้น ธรรมไม่ใช่ธรรมหมา ธรรมไม่ใช่หมาจะทำแบบหมาไม่ได้ ต้องทำแบบธรรม สอนแบบธรรม

เรารู้สึกอ่อนใจมากทีเดียว อ่อนใจลงมาก เรื่องกลอุบายทำลายชาติมันหนาแน่น มันเปิดเผยตัวออกมา กิริยาข้างนอกเปิดเผยตัวออกมา กิริยาภายในก็กลืนกัน ๆ นี่สำคัญ มันเป็นชั้น ๆ นะ เดี๋ยวนี้เราจะคอยฟังที่ว่านั่น จุดที่เราแป้วใจตลอดมา จุดนี้ละจุดใหญ่นี้ จุดความลึกลับเข้ามากลืน ถ้าหากทราบว่ายังสมบูรณ์อยู่เราภูมิใจ นี่เรากลัวมากนะกลัวจุดนี้ กลัวจะยังเหลือแต่โครงกระดูก มันกินไปอย่างลึกลับ ๆ กินไปอย่างเงียบ ๆ กลืนอยู่ภายใน ๆ ข้างนอกก็มาประกาศหลอกลวงโลกไปเรื่อย ๆ ข้างในกลืนไปเรื่อย ๆ จุดนี้จุดสำคัญมาก

ฟังแต่เขาแถลงข่าวเป็นไร ก็วงรัฐบาลเองเป็นผู้แถลงข่าว ธรรมดารัฐบาลเป็นหัวใจของประชาชน ตามคตินิยมความยอมรับของประชาชนทั้งชาติ ก็ถือว่ารัฐบาลเป็นจุดศูนย์กลาง เรียกว่าความไว้วางใจก็อยู่กับจุดรัฐบาล มันก็มีปัญหาขึ้นมาให้คิดตลอดมา วันนี้จึงเปิดออกมาบ้างให้พี่น้องชาวไทยทราบ การพูดจาของรัฐบาลควรจะมีกฎมีเกณฑ์มีหลักฐานให้เป็นที่ยึดเหนี่ยวได้ และปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ที่แสดงออกมา ไม่มากก็น้อยให้เห็นสักขีพยานออกมา เช่นอย่างเรานำพี่น้องทั้งหลายออกเพื่อช่วยชาติ ด้วยการบิณฑบาตเงินทองข้าวของเพื่อชาติไทยของเรานี้ แถลงการมันก็ออกมาว่า การนำการบริจาคเงินเพื่อช่วยชาตินี้ เหมือนกับการละลายกะปิลงน้ำทะเล ฟังให้ดีนะ ไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรเท่ากับเอากะปินี้ละลายลงน้ำทะเล

คนทั้งชาติหาเงินมาเพื่อชาติ ทำไมจึงกลายเป็นกะปิลงน้ำทะเลไปได้ ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย มันก็ทำให้คิดปั๊บเข้าไปซ้อนกันเข้าไปล่ะซี น้ำทะเลคืออะไร กะปิคืออะไร กะปิก็คือสมบัติพี่น้องทั้งหลาย ทะเลหลวงคืออะไร ก็พุงหลวงมันนั่นเองจะเป็นอะไรไป เหมือนละลายกะปิลงน้ำทะเล คือลงพุงหลวงมันนั่นเองจะไปไหน มันอดคิดไม่ได้นะ แล้วขนเข้าไปเท่าไรมันก็กลืนไปหมด ลงพุงหลวงหมด มันจะเข้ากันได้กับข้อนี้ ตั้งแต่กฤษฎีกาเขายังตีความหมายได้ ธรรมะทำไมจะตีความหมายไม่ได้ นี่ก็เป็นประโยคหนึ่ง ประโยคที่สองก็ยิ่งแถลงการเป็นใหญ่โตนะ ลักษณะอวดก้ามเสียด้วย ทีแรกเป็นลักษณะเย้ย หัวเราะเยาะเย้ย ว่าเงินพี่น้องชาวไทยบริจาคนี้เท่ากับกะปิลงน้ำทะเล คือไม่เกิดประโยชน์อะไร นี่อันดับแรกเหมือนกับพูดเยาะเย้ยไปอย่างนั้น

ลักษณะที่สองก็พูดประกาศกังวานขึ้น ด้วยฤทธาศักดานุภาพของดินเหนียวติดหัวที่ว่าตนมีหงอน ครองอำนาจมากครอบประเทศไทย ประกาศออกมาว่า จะหาทองคำให้ได้ ๒๐๐ ตัน ฟังซิ ๒๐๐ ตัน ชาติไทยของเราหาแทบเป็นแทบตายเพียง ๒ ตันก็ยังไม่ได้เวลานี้ พิจารณาซิเพียง ๒ ตัน นี้เขาจะหาทองคำให้ได้ ๒๐๐ ตัน โดยจะเอาตามที่ต่าง ๆ เช่น ในกรุงเทพฯ ก็บริษัท ห้างร้านทองอะไรต่าง ๆ เขาก็ระบุออกมา แล้วตามที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศไทย เช่น พวกร้านทองบ้าง ร้านอะไรเขาก็บรรยายของเขาไป อวดเก่งอวดอำนาจ ดินเหนียวติดหัวนั่นน่ะ มันหารู้ไม่ว่ามันคือมนุษย์ตัวหนึ่งเท่านั้น มันไม่ได้เกินมนุษย์เป็นเทวดามาจากไหน จะมาอวดก้ามด้วยดินเหนียวติดหัวว่าตัวมีอำนาจราชศักดิ์อันใหญ่หลวงขึ้นมา ประกาศตนให้พี่น้องชาวไทยทั้งหลายหลงกล ตื่นเป็นบ้าไปอย่างนั้น

จะหาทองคำให้ได้ ๒๐๐ ตัน จนกระทั่งป่านนี้ทองคำ ๑ ก.ก.ก็ไม่เคยได้เห็นได้ยินว่า คำแถลงการนั้นเป็นความจริง เริ่มแล้วเวลานี้ทองคำเริ่มจากคำแถลงการนี้แล้วได้ ๑ ก.ก. ยังไม่เห็นเวลานี้ แล้วเงินสตางค์หนึ่งที่พวกคณะเหล่านี้ที่จะเอามาบริจาคช่วยชาติไทยของเราเราก็ยังไม่เห็น ประกาศชื่อประกาศนามประกาศคณะออกมา ให้เป็นน้ำใจพี่น้องทั้งหลายจากวงการใหญ่ ๆ นี้น่ะ ก็ยังไม่เห็น แล้วประกาศทองคำ ๒๐๐ ตันนี้เราก็ยังไม่เห็น พี่น้องชาวไทยฟังด้วยกันทุกคน เพราะแถลงการทางวิทยุทำไมใครจะจำไม่ได้ ใครจะลืมได้ง่าย ๆ คำพูดเหล่านี้ จนกระทั่งป่านนี้เป็นเวลา ๒ ปีมาแล้วตั้งแต่เราเริ่มออกช่วยชาติบ้านเมือง

แถลงการอันนี้ออกมาเป็นลักษณะขู่ขวัญว่าเขาเก่งกว่านี้ เอะอะก็ฟาด ๒๐๐ ตันแล้ว กว้านเอาที่ไหนมาก็ได้ สมเขามีอำนาจราชศักดิ์ด้วยดินเหนียวติดหัวว่าตนมีหงอนนั่นเอง มันดินเหนียว ฟังแต่ว่าดินเหนียว แล้วมาอวดศักดาอะไร นรกอเวจีมันกระจ่างแจ้งอยู่แล้วมันไม่ได้มองดูบ้างเลย นรกอเวจีจากการทำลายคนหัวใจคน สมบัติคนทั้งชาติ มันจะรวมลงในจุดดินเหนียวติดหัวนี่นะ ว่าตัวมีหงอนนี่แหละ บทเวลาลมหายใจชีวิตขาดสะบั้นลงไป ดินเหนียวขาดสะบั้นไปพร้อมกัน สิ่งที่ไม่ขาดก็คือจมเลย ๆ นี่ละพี่น้องฟังซิมันเป็นที่แน่ใจได้ไหมคำแถลงการจากวงการแท้ ๆ ออกจากทางรัฐบาลประกาศเลยเทียว พูดไม่เป็นอื่น เพราะรัฐบาลเป็นผู้ประกาศเอง ก็พูดตามคำรัฐบาลประกาศ

๒๐๐ ตัน เวลานี้ได้ปรากฎแล้วยัง เห็นแล้วมากน้อยเพียงไรว่า ทองคำ ๒๐๐ ตันเวลานี้ได้มาแล้วไม่มากก็ตาม ให้ทราบว่าได้มาแล้ว ๑ ก.ก.เคยเห็นที่ไหนไหม ฟังซิ ประกาศหาอะไร ประกาศด้วยความสามหาวอะไร อวดก้ามตัวเองทั้ง ๆ ที่ตัวเท่ากำปั้น อวดอะไร

นี่ละเขาเรียกว่าอึ่งอ่างกับวัว อึ่งอ่างมันอวดตัวของมัน วัวมาหากินข้าง ๆ ปากรูมัน ลูกมันอยู่ในรูกลัวจะถูกเหยียบ หลบนั้นหลบนี้อยู่ในรู จนตรอกไปที่ไหนไม่ได้ แต่วัวเขาก็หากินตามเรื่องของเขาไป เวลาแม่กลับมา ในนิทานมีอย่างนั้นใครก็เห็นไม่ใช่เหรอ เขาสอนนักเรียน เวลาแม่กลับมา แม่ ๆ ไม่ทราบสัตว์อะไรตัวใหญ่เที่ยวป้วนเปี้ยนมานี้ เกือบจะเหยียบหัวหนู หนูก็หลบหลีกอยู่ในรูไปไหนไม่ได้ แล้วมันก็ผ่านไป มันตัวใหญ่ขนาดไหนล่ะ แม่ตัวดินเหนียวติดหัวนั่นน่ะถาม ก็พองตัวขึ้น มันเท่านี้ไหมลูก อู๋ย มันยังใหญ่กว่านี้แม่ พองขึ้นอีกล่ะซิ มันขนาดเท่านี้ได้ไหมแม่ อู๊ย มันยังใหญ่กว่านี้ แม่ก็พองขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายแม่ท้องแตกตายเลย คำถามย้ำเข้าอีกในวาระสุดท้ายก็ว่า มันเท่านี้ไหม เท่าท้องที่เบ่งออกอย่างเต็มก้ามแข่งวัวทั้งตัวนั้น จนกระทั่งท้องแตก มันเท่านี้ไหม เท่าท้องแตกนี้ไหม

ไอ้เรื่องดินเหนียวติดหัวมันก็แบบเดียวกัน อย่าอวดต่อความจริงซึ่งเทียบกับวัว ความจริงคือธรรมใหญ่โตขนาดไหน อย่าอวดก้ามใส่ธรรม เท่ากับอวดก้ามใส่นรกอเวจี ใส่บาปใส่กรรมทุกอย่างหมด อยู่ในนั้นหมด อย่าอวดก้ามนะ เราจะตายได้เหมือนกันกับโลกทั่ว ๆ ไป ชีวิตจิตใจเรากับโลกทั่ว ๆ ไปไม่มีใครเกินใครนะ ถึงวาระขาดแล้วขาดด้วยกัน บาปบุญเหนือทุกคนไม่ว่าจะคนประเภทไหน เรื่องกรรมนี้เหนือทุกคน ๆ อย่าอวดก้ามใส่กรรมนะ กรรมดีดีเต็มที่ถ้าทำเต็มที่ กรรมชั่วชั่วเต็มที่ตามทำมากทำน้อย กรรมครอบหัวอยู่ตลอดเวลาอย่าอวดกรรม ถ้าพูดว่าอึ่งอ่างก็เท่ากับกรรมนั่นเอง รวมแล้วเรียกว่าธรรม ให้อยู่ตรงนั้นนะ

เราอย่าอวดหนา เราจะตายเหมือนโลกทั่ว ๆ ไป เวลานี้เราเหมือนจะเหาะเหินเดินฟ้า เรามีอำนาจวาสนามาก กำลังดินเหนียวติดหัวอยู่ ไปไหนนี้เบ่งเลยนะ โอ่อ่า เหมือนกับเทวดาตนหนึ่ง แต่เทวดาไม่รังแกใครนะ ไม่อวดก้ามใส่ใคร อันนี้ดูมันจะยิ่งกว่าเทวดาไปอีก เป็นอะไร เป็นสัตว์นรกทั้งเป็นว่างั้นเลย นี่คือสัตว์นรกทั้งเป็นเป็นอย่างนี้ดูเอา อย่าอวดก้ามใส่บาปใส่กรรม กรรมนี้เป็นของสำคัญมาก ฝากข้อคิดนี้ไว้ ขออย่าพากันอวดก้าม เราอยู่ในอำนาจวงแห่งกรรมอย่าอวดอำนาจต่อกรรมถ้าไม่อยากจม

ต่อไปนี้จะให้พร


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก